Oyun -çocuk
oyun,çocuğu yetişkin yaşamın etkinliklerine hazırlar,toplumsallaşma süreci için gerekli ortamı sağlar.oyunlar çocuğun yaşadığı kültürü yansıtırlar.çoğunda gözlemlenen yarışma ve mücadele öğesi de içinde yaşadığımız Batı etkisindeki dünya kültürünün yansımalarıdı.evcilik oyunu ise çocuğun ilerde yuva kurmasına bir hazırlıktır. bazı çocuklar yetişkinlerin cinsel davranışlarını taklit eden oyunlar da oynarlar.aslında bu tür etkinlikler de evcilik oyunu gibi bir hazırlık niteliğidir.Bir oyun olmaktan öte anlam taşımazlar.iki kişi ya da bazen grup halinde oynanan cinsel oyunlardan ötürü çocuğu kınamamak ya da cezalandırmamak gerekir.Bu oyun,yetişkinlerin cinsel etkinliklerinde olduğu gibi gizlilik içinde oynanır ve çocuk bundan ötürü zaten belirsiz bir suçluluk yaşar.çocuğu cinsek oyunlarını fark eden ana-babanın oun suçüstü yakalamamışçasına davranması yaşam boyu sürecek bir suçluluğu yaşanmasına neden olabilir.
- yalnızlık
yeni doğmuş bebek ,annesinin ya da onun yerini alan birinin sıcak ve sen yakınlığı ile gelişir.çocukluk döneminde bunu yerini ,diğer insanlarla birlikte etkinliklere katılma ,arkadaş edinme ve çevresinde kabul görme ihtiyacı alır.ergenlik dönemi ve bunu izleyen yetişkinlikte insan ,dostluk ve yakın ilişkiler arar.eğer bebek sıcak bir yakınlıktan yoksun kalır yada böyle bir beraberlik zamanında önce sona ererse,bu yoksunluğunu düşlerinde yarattığı ilişkilerle gidermeye çalışır.Bu düşleri kimseye paylaşmadığından yalnız bir çocuk olarak yaşama başlar.Sonradan,toplumun bireyi kendine mal etme yönündeki baskılarına rağmen ,çocuk gerçekle düşü ayırabilmeyi yine öğrenemezse,yanlızlığı daha artar.Gerçek olayların yerine kendi düşüncelerinin içeriği dile getirdiğinde alaya alınacağı ya da bundan ötürü cezalandıracağı korkusuyla daha çok içe kapanır.
- duygular.
çocukların duygusal gelişimini desteklemek için: öncellikle çocukların bir duygu dağarcığına sahip olmaları sağlanmalıdır.Çocuklara ne hissettikleri sorulduğunda bazı çocuklar hatta gençlerin,iyi hissederim ya da kötü hissederim cevabı verdikleri görülmektedir.oysa beklediğimiz cevap mutlu ,üzgün,kızgın gibi duygu sözcüklerini kullanmalarıdır.Bu nedenle çocuklara önce duyguları tanıma sonra da adlandırma öğretimelidir.Bir sonraki adımda çocuklara duyguları ifade etme ve empati öğretilmelidir.Bunun için öncelikle yetişkinler çocuğa model olmalıdır.duyguları ifade etme;sözcükleri kullanarak,müzik,drama,beden dilini kullanarak (özellikle mimikler ),resim,oyun gibi çeşitli yollarla öğretebilir .örneğin,çocuğa verilen bir duyguyu mimiklerini kullanarak göstermesi ya da yüzüne maske takarak beden dili ile anlatması istenebilir.çocuğa farklı durumla verip hissettiği duyguyu ifade emesi sağlanabilir .
Özel Eğitim Teknoloji 